Deze blauwe druif is in Duitsland vooral aangeplant in Ahr, Rheingau, Pfalz en Baden. De wijn die van deze druif wordt gemaakt heeft een droge, fruitige en soms eikengerijpte smaak. De wijnen hebben over het algemeen relatief lage tannines en een mooie zachtheid en subtiliteit. Florale aroma’s (zoals rozen en viooltjes) kunnen voorkomen en vooral in oudere, gerijpte Spätburgunders kom je aardse aroma’s zoals paddenstoelen en aarde, en animale aroma’s zoals stallucht tegen.

Spätburgunder (Pinot Noir in Frankrijk) is geen gemakkelijke druif om te verbouwen. De druif is veeleisend en kieskeurig en vraagt om een relatief koel klimaat, niet te koud en ook weer niet te heet. De bodem moet mager zijn en ook weer niet te nat, en bij voorkeur bestaan uit kalksteen. Bovendien is de druif gevoelig voor voorjaarsvorst, rot, schimmel. Na de oogst wacht de uitdaging om hier een mooie wijn van te maken. Al met al het maken van een mooie wijn van de Spätburgunder druif geen sinecure.

Spätburgunder wijnen kunnen vaak bijzonder goed op zichzelf worden gedronken. Qua wijn-spijs combinatie zijn er echter talloze mogelijkheden. Een wijn-spijs combinatie met aardse smaken zoals paddestoelen werkt erg goed. Geslaagde combinaties zijn te maken met rundvlees, klein wild of gevogelte. Drink de Spätburgunder wijn licht gekoeld.